βαρύς

βᾰρύς, εῖα, ύ, poet. gen. pl. fem. βαρεῶν dub. in A.Eu.932 (anap.): [comp] Comp. βαρύτερος, [comp] Sup. βαρύτατος:—

A heavy in weight, β. ἀείρεσθαι, opp. κοῦφος, Hdt.4.150, cf. Pl.Tht.152d, Arist.Cael.310b25, etc.: in Hom. mostly with collat. notion of strength and force,

χεῖρα βαρεῖαν Il.1.219

, cf. 89;

ἀκμᾷ βαρύς Pi.I.4(3).51

;

β. τὸ σῶμα App.Mac.14

; of athletes, Philostr.Gym.31; ὀφρύς bushy, ib.48; but also, heavy with age, infirmity or suffering,

νόσῳ S.Tr.235

;

σὺν γήρᾳ Id.OT17

;

ἐν γήρᾳ Id.Aj.1017

;

ὑπὸ γήρως Ael.VH9.1

;

ὑπὸ τῆς μέθης Plu.2.596a

; pregnant, PGoodsp.Cair.15.15 (iv A. D.);

β. βάσις

heavy, slow,

S.Tr.966

;

τυπάδι βαρείᾳ Id.Fr.844

. Adv.

κοῦφον βαρέως Pl.Tht.189d

.

2 heavy to bear, grievous, ἄτη, ἔρις, κακότης, Il.2.111, 20.55, 10.72;

Κλῶθες Od.7.197

;

κῆρες Il.21.548

;

β. κὴρ τὸ μὴ πιθέσθαι A.Ag.206

(lyr.); βαρὺ or βαρέα στενάχειν sob heavily, Od.8.95,534, Il.8.334, etc.: in Trag. and Prose, burdensome, grievous, oppressive, β. ξυμφορά, τύχαι, καταλλαγαί, etc., A.Pers.1044 (lyr.), Th.332 (lyr.), 767 (lyr.), etc.;

ἡδονή S.OC1204

;

ἀγγελία β. ἢν ἐν τοῖς βαρύτατ' ἂν ἐνέγκαιμι Pl.Cri.43c

;

πόλεμος D.18.241

;

βαρὺ κοὐχὶ δίκαιον Id.21.66

;

νόσος

causing disgust,

S.Ph.1330

; αὐδά, ἠχώ, ib.208 (lyr.), E.Hipp.791; unwholesome,

χωρίον X.Mem.3.6.12

;

πλησμονή Id.Cyn.7.4

; indigestible, Ath.3.115e;

β. νότος Paus.10.17.11

. Adv. -έως, φέρειν τι take a thing ill, suffer it impatiently, Hdt.5.19;

β. φέρειν ἐπί τινι Plb.15.1.1

(but β. φέρειν bear with dignity, D.S.26.3); β. ἔχειν, c. part, Arist. Rh.Al. 1424b5;

πρός τι Id.Pol.1311b9

; τοῖς λογίοις Arg.E.Heracl.: [comp] Comp.

βαρυτέρως τινὶ ἐναντιωθῆναι LXX3 Ma.3.1

; βαρέως ἀκούειν hear with disgust, X.An.2.1.9.

3 violent,

ὀργή S.Ph.368

;

μῆνις Id.OC1328

;

ἀπέχθειαι Pl.Ap.23a

([comp] Sup.);

θυμός Theoc.1.96

.

4 weighty, grave,

ἐπιστολαί 2 Ep.Cor.10.10

;

αἰτιώματα Act.Ap.25.7

;

τὰ βαρύτερα τοῦ νόμου Ev.Matt.23.23

; ample,

βαρυτάτην εὐδαιμονίαν τοῖς ἀρχομένοις παρέξειν Hdn.2.14.3

.

II of persons, severe, stern,

β. ἐπιτιμητής A. Pr.77

;

εὔθυνος Id.Pers.828

, cf. S.OT546;

Κύπρι βαρεῖα Theoc.1.100

; wearisome, troublesome, E.Supp.894, Pl.Tht.210c, etc.;

ξύνοικος A. Supp.415

, S.Fr.753;

γείτονες Plb.1.10.6

.

2 overbearing,

σεμνότεροι ἢ βαρύτεροι Arist.Rh.1391a27

(but

σεμνὸς καὶ β. Str.14.1.42

);

ὑπερήφανοι καὶ β. Plu.2.279c

; important, powerful,

πόλις Plb.1.17.5

, etc.

3 of soldiers, heavy-armed, X.Cyr.5.3.37 (s.v.l.); of the

ὁπλίτης Pl.Lg.833b

([comp] Comp.);

τὰ β. τῶν ὅπλων Plb.1.76.3

.

4 difficult,

ὅρκος γὰρ οὐδεὶς ἀνδρὶ φηλήτῃ β. S.Fr.933

.

III of impressions on the senses,

1 of sound, strong, deep, bass, opp. to ὀξύς, Od.9.257, S.Ph.208, Pl.Prt.332c, Arist.EN1125a14, etc.;

βαρὺ ἀμβόασον A.Pers. 572

(lyr.);

φθέγγονται βαρύτατον ἀνθρώπων Hp.

Aër.15; βαρύτατα ὑπακούειν, of diseases, Id.Prorrh.2.39;

πενθεῖν Ael.VH12.1

; esp. of musical pitch, low, opp.

ὀξύς, βαρυτάτη χορδή Pl.Phdr.268e

; ἆχος, φωνά, Archyt. I, cf. Arist.EE1235a28, Aristox.Harm.p.3 M.; of accent, grave,

ἀντὶ ὀξείας τῆς μέσης συλλαβῆς βαρεῖαν ἐφθεγξάμεθα Pl. Cra.399b

;

ὀξείᾳ καὶ βαρείᾳ καὶ μέσῃ φωνῇ Arist.Rh.1403b30

, etc.: hence ἡ βαρεῖα (sc. προσῳδία) accentus gravis, D.T.630.1, etc.;

β. τάσις D.H.Comp.11

, A.D.Synt.307.13;

β. τόνος D.T.674.13

, cf.A.D.Pron. 36.5;

β. συλλαβή

unaccented,

Id.Synt.100.8

, al. Adv.

βαρέως

with the accent thrown back,

Id.Pron.51.1

, Ath.2.53b: [comp] Comp.-ύτερον, opp. ὀξύτερον ([etym.] ου) opp. οὗ), Arist.SE178a3 (but, on a lower note,

αὐλεῖν Id.GA 788a22

).

2 of smell, strong, offensive, Hdt.6.119.

3 Adv. βαρέως slowly,

ἐπισπᾶσθαι Hero Aut.26.6

. (guṛr-u- from gu[rmacr ]ṛ-u-, Skt. gurús 'heavy', Lat. gravis (from fem. gur[schwa]wī-), Goth. kaúrus 'heavy'.)